کیانوش رستمی قید المپیک پاریس را زد
تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۸۰۵۵۲
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از مهر، رکوردگیری از ملی‌پوشان وزنه‌برداری برای مسابقات قهرمانی جهان به میزبانی عربستان و بازی‌های آسیایی هانگژو روز گذشته برگزار شد. سال‌هاست وزنه‌برداری ایران یکی از سه ضلع مدال‌آوری کاروان ورزشی ایران محسوب میشود، اما در چند سال اخیر به دلیل سوء مدیریت، نفس‌های این رشته به شماره درآمد و شاهد افت پولادمردان ایران در مسابقات مختلف بوده‌ایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روز گذشته رکوردگیری تیم ملی با یک اتفاق عجیب همراه بود؛ در حالی که همه وزنه‌برداران در این مسابقه شرکت کرده بودند، اما کیانوش رستمی مانند گذشته ساز ناکوک خودش را زد و در این مسابقه شرکت نکرد. رستمی از زمان ریاست علی مرادی در فدراسیون و مربیگری سجاد انوشیروانی اعلام کرد تمریناتش را به صورت شخصی ادامه می‌دهد و با برنامه کادرفنی همراه نخواهد بود، باوجود مخالفت‌های انوشیروانی سرمربی تیم، او اما با حمایت‌های فدراسیون این رویه را ادامه داد و اتفاقاً به مدال خوش رنگ المپیک ریو هم رسید.
اما دوران طلایی این قهرمان وزنه‌برداری پس از المپیک ریو روز به روز افت کرد تا جایی که در چند مسابقه اخیر نشان داد از روزهای اوج فاصله گرفته و دیگر نمی‌توان روی او حساب ویژه‌ای باز کرد. طبق گفته سرمربی تیم ملی، مسابقات قهرمانی جهان ۶۰ روز دیگر برگزار میشود و وزنه‌برداری که به دنبال کسب سهمیه المپیک پاریس هستند حضورشان در این مسابقه الزامی است و از آنجایی که سیاست کادر فنی هم انتخاب نفرات بر مبنای حضور در رکوردگیری است به نظر می‌رسد کیانوش رستمی با غیبتش در رکوردگیری، قید حضور در المپیک ۲۰۲۴ را زده است.
نکته جالب توجه اینکه هیچیک از اعضای کادر فنی از دلیل غیبت رستمی مطلع نبودند و او حتی عدم حضورش در مسابقات رکوردگیری را هم به اطلاع مسئولان فدراسیون نرسانده بود. البته این رفتار کیانوش مسبوق به سابقه است. او در گذشته هم همین رفتار را داشته و این روزها با انتشار تصاویری از خود در کوه و طبیعت، تفریح را به ماندن در اردوی تیم ملی و شرکت در رکوردگیری ترجیح داده و به نظر می‌رسد با این تصمیم قید حضور در المپیک را هم زده است.
دارنده دو مدال طلا و نقره وزنه‌برداری المپیک‌های ریو و لندن که رسیدن به سهمیه المپیک توکیو را با اشتباهات خودش از دست داد، این بار هم همان راه را در پیش گرفته است.
رستمی پس از پایان رقابت‌های دسته ۹۶ کیلوگرم در المپیک توکیو در حالی که رکوردهای شخصی‌اش در این وزن با توجه به رکورد مدال‌آوران المپیک توکیو، مدال طلا را از آنِ او می‌کرد، در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام نوشت: «آقایان تبریک می‌گم که نگذاشتین سومین مدال المپیکم را بگیرم… کی می‌خواد جواب منو بده؟»
در واقع رستمی در شرایطی که می‌توانست سومین مدال المپیک را از آن خود کند؛ با راهی که در پیش گرفت به ترکستان رسید و چیزی جز حسرت در المپیک توکیو نصیبش نشد، حالا رستمی این بار هم همان رویه را در پیش گرفته و با وجود اینکه دوستان و هم دوره‌های او در فدراسیون حضور دارند اما باز هم ساز ناکوک می‌زند.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: کیانوش رستمی تیم ملی وزنه برداری المپیک توکیو وزنه برداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۸۰۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن یزدانی بحران ملی نیست
روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روزهای ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ
نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار میشود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس میشود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت